zondag 30 oktober 2011

Survival of the fittest

19 november 2010

Darwin's theorie zegt dat niet de sterkste of slimste soort overleeft, maar de soort die het best in staat is zich aan te passen. Volgens mij geldt dat ook voor systemen/organisaties/etc. Ons op geld verdienen gebaseerde economische systeem is er in ieder geval heel goed in. Ik heb me er afgelopen week over verbaasd hoe een vernieuwend gedachtegoed als #hetnieuwewerken, dat zich afzet tegen het huidige economische systeem, teruggebracht wordt tot een manier van werken die ten dienste is aan dat systeem. Op zich een knap staaltje aanpasbaarheid.

Het nieuwe werken zet vanuit een ideeel gedachtegoed in op een andere benadering dan het kil en ultiem effectief willen organiseren om processen winstgevender te maken. Het gaat bij het nieuwe werken over passie, kwaliteit, duurzaamheid en menselijke maat. De netwerksamenleving, coachend leiderschap en loslaten zijn begrippen die erbij genoemd worden. Het gaat over ontmoeten, wensen delen en samen dingen doen. De campagne die nu over ons losgelaten wordt over het nieuwe werken, heeft het vooral over buiten de spits rijden en thuiswerkplekken. Voor managers is het loslaten van vaste werktijden, grip op aanwezigheid en de gedachte dat een medewerker gewoon thuis in zxb4n ochtendjas zit te werken met zxb4n kind op schoot al een stap. Dat klopt. Maar het nieuwe werken gaat m.i. nog veel verder, het is het durven loslaten van vaste structuren en processen om vanuit de door vakmanschap gegenereerde kwaliteit tot verrassende oplossingen te komen. Oplossingen die absoluut werken, maar wel eens heel anders kunnen zijn dan het management van te voren had bedacht. Dat is pas loslaten.

Het gedachtegoed hierover is overigens sterker dan de term #hetnieuwewerken. Ben ik van overtuigd. Op allerlei plekken ontstaan ideeen over zelforganisatie, easycratie, slowmanagement, vraaggestuurd werken, vakmanschap, etc. De term #hetnieuwewerken gaat misschien zijn kracht verliezen in dit rijtje. Ik hoor bestuurders, managers, directeuren al zeggen "Oooh, het nieuwe werken? Ja hoor, daar doen wij allang aan, been there, seen that". Mijn wens is dat de leiders onder ons weten dat het anders is. Het nieuwe werken in z'n volle glorie gaat m.i. ook over survival of the fittest, maar dan niet over het overleven van beursgenoteerde organisaties of economische structuren, maar over de aanpassing en overleving van de soort "mens". Het is een weg terug naar menselijkheid, en die is niet te stuiten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten