9 januari 2011
U had het misschien al gehoord. Er is een nieuwe cd van Michael Jackson. Uitgebracht net voor de kerstinkopen en via een grootschalige, spanning opbouwende campagne gepromoot. Laat ik voorop stellen dat ik geen Michael Jackson fan ben, maar wel respect heb voor wat hij heeft betekent voor de popmuziek. En nu is er dan "Michael". De campagne heeft het over een "volwaardig album van een niveau dat Michael zelf zo zou hebben gewild". In recensies lees ik op z'n best dat het een album is dat niet tegenvalt. Matig met een paar positieve uitzonderingen, dat desondanks toch wel verkooprecords zal halen. Wat bij mij toch vooral komt boven drijven is dat het een poging is, van veel geld verdiend hebbende platenmaatschappijen, om op de manier van de vorige eeuw (hun manier) het zelfde trucje te herhalen. En mijn idee daarbij is: die tijd is over.
Het zijn laatste stuiptrekkingen van bedrijven die maar niet willen zien dat de manier waarop ze veel geld hebben verdiend aan het voorbij gaan is. De grote internetrevolutie die zich aan het voltrekken is via de socialmedia heeft vooral met verbinden te maken. Waar vroeger veel geld verdiend werd met de verspreiding van informatie, muziek, boeken, middelen, is dat nu voorbij. De route van vraag naar aanbod kan veel korter, gaat veel korter: ontmoetingen via socialmedia maken verbindingen mogelijk. Iemand als Nils Roemen met zijn #durftevragen is daarvan een ultiem voobeeld. Dat een artiest waardering (lees: geld) krijgt voor zijn creaties vind ik evident. Dat het hele (veel meer geld verdienende) distributieproces dat er traditioneel tussenzit overgeslagen kan worden vind ik meer dan prima. In de muziekwereld is dit traject via de downloadsites al tijdje aan de gang, los van het copyright vraagstuk is het een mooi voorbeeld van het nutteloos worden van traditioneel verspreiden.
Op nog veel meer vlakken is dit aan het gebeuren. De reisbureaus hebben het moeilijk, via websites boeken we direct bij het hotel, en couchsurfing gaat nog veel stappen verder. Bookcrossing is ook zo'n voorbeeld. Geven en delen is in, eigendom is uit. Je ziet steeds meer directe connecties tussen vraag en aanbod die van dit principe uitgaan. Mensen organiseren zelf hun vraag en aanbod, direct, gratis en via je netwerk. De wereld is naar mijn gevoel wezenlijk aan het veranderen. Zoals de boekdrukkunst in de middeleeuwen een einde maakte aan het monopoly op kennis bij de kloosters maakt het 2.0 internet en de socialmedia een einde aan het distributiemonopoly van de op een traditionele manier (= met economisch gewin) middelen verspreidende grote organisaties. Een geweldige ontwikkeling, het brengt de kracht terug naar directe intermenselijke connecties.
Pogingen om met veel campagne, windowdressing en etaleren een matig album als "Michael" op de ouderwetse manier aan de man te brengen, versnelt dit proces alleen maar. Onze King of Pop draagt daarmee posthuum bij aan het doorbreken van wat ik het distributiemonopoly noem, ik geloof niet dat hij dat ooit had kunnen denken…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten