dinsdag 21 mei 2013

Werken met je hart...

Eindelijk weer eens een blog bericht op mn site! En nog wel in een co-productie met Inge Knoope. Een blog over werken in wijken en buurten. Over het leren kennen van de systemen in het stugge publieke domein, en over je eigen plek daarin. Over het vinden van je dienstbare bestemming en over het realiseren van je wensen. Een blog over een in ontwikkeling zijnde praktijk die wij “Buurt Opstellingen” zijn gaan noemen…

Interesse? Laat het ons weten!

Meedenken? Dat kan, om te beginnen al aanstaande donderdagmiddag 23 mei. De middag waarop we ons idee gaan testen en we nog één wild-card te vergeven hebben…


Het leidende hoofd
“Het lijkt wel of er aan vergadertafels alleen hoofden zitten”. Vergezeld met een brede glimlach sprak enkele weken geleden iemand deze woorden tegen me uit. Naast het grappige visuele beeld dat het bij me deed oppoppen, werkt de onderliggende toon van de quote in me door. Want ja hij is natuurlijk heel waar. Talking Heads, dat is wat we zijn. Redelijkheid, beargumenteerd keuzes maken en goed nadenken over wat je deelt en toezegt, dat is het adagium. Het bedrijfsbelang voorop, dus wees verstandig. Het zijn diep ingesleten gewoonten in ons 'Westerse zijn' en kenmerk van onze cultuur. Echter, zijn we ons altijd bewust van het effect en kunnen/willen we een stap voorwaarts?

Sinds de industriële revolutie is ons doen en laten op het werk gekoppeld aan machinematig en verantwoord gedrag vertonen. SMART geformuleerd, meetbaar en vooral afrekenbaar. Processen, protocollen, duidelijke richtlijnen en in sectoren verdeelde verantwoordelijkheden, zijn het gevolg.
De harteloze consequenties van die werkwijze zijn inmiddels bijna dagelijks nieuws. Fraude, protocolterreur en schuiven met verantwoordelijkheden is aan de orde van de dag. Het tot in het oneindige weg organiseren van ons mens-zijn in een machinematige systeemwereld, heeft geleid tot de crisis waarin we nu staan. Alles zegt ons dat we een stap verder mogen en moeten wagen.
                Volg je intuitie
Het brengt me bij een volgende quote en dat is “the body already knows”. Ook pas gehoord en ook  o zo waar. Als je op zoek bent naar een woning en een huis binnenloopt voel je gelijk “ja hier wil ik wonen”. Om daarna met je hoofd te verklaren waarom dat zo is, maar je gevoel wist het al. Het is in onze maatschappij ‘not done’ een zo belangrijke keuze met je hart te maken.

Ook in het publieke domein en in de complexe structuren van wijken en buurten speelt ons dat parten. Ons sociaal-maatschappelijke middenveld zit vast in verantwoordingsverslagen en proces protocollen. Daar waar ‘we’ eigenlijk weten wat nodig is, moeten we vaak doen wat het protocol ons voorschrijft. Veelal met te trage en halfslachtige acties tot gevolg.  

                Transitie naar het hart
De huidige crisis knabbelt op veel vlakken aan onze wereld. De droom van oneindige economische groei is voorbij en handelen vanuit ecologisch besef komt steeds nadrukkelijker naar boven. Daarbij zien we de opkomst van wat we persoonlijk leiderschap noemen. Een toenemend appél op onze intrinsieke motivatie, op creativiteit, authenticiteit en op innerlijk gezag.

Onderliggend zie ik een transitie van hoofd naar hart. Of beter nog, naar hoofd én hart. De complexe, snel veranderende maatschappij roept om andere manieren van opereren en vraagt om meer dan enkel het hoofd. Het vraagt om luisteren naar je lijf en handelen vanuit je hart. Niet individueel maar samen. In connectie met de ander. Niet oordelend maar ontvangend. Vanuit inclusiviteit. Met elkaar, vanuit ons hart.
Dat lijkt heel eenvoudig en is o zo lastig. We zijn het verleerd. Het vraagt dat we de vergadertafels wegschuiven en daarmee weghalen wat er tussen ons instaat. Om plek te geven aan waar we als mens volledig zitten, met hoofd, hart en lijf. Daarmee zijn we kwetsbaar maar ook zichtbaar en voelbaar aanwezig. Zoekend, aftastend.

                Awareness Based Social Technologies        
Het is een zoektocht die begint met goed voelen. Voelen waar je staat in je werk. Het vraagt je eigen historie in het werkveld te kennen en te zien hoe dat je brengt naar of juist weerhoudt van anderen in dat veld. Het is het gebied van 'deel zijn van het geheel' en tegelijk van 'eigen bijdrage leveren'.

Het is leren van ‘wie je geworden bent’ en dat inzetten in het veld waarin je werkzaam bent, zodat de toekomst, en je bestemming daarin, zich ontvouwt. Dienstbaar aan het grotere geheel kunnen daar je wensen zomaar werkelijkheid worden. Zie hier de liefdevolle verbintenis tussen TheoryU, Creatiespiraal en Systemisch werk. Deze Awareness-Based-Social-Technologies wijzen allen met grote dikke richtingsborden naar slechts één plek: naar ons gevoel.

                Buurt Opstellingen
Door onze oogharen zien wij een werkwijze, waarbij we bovenstaand proces kunnen en willen faciliteren. Specifiek in het complexe en stugge publieke domein van wijken en buurten. We zien een praktijk die we "Buurt Opstellingen" zijn gaan noemen. En ook dat is met opzet een zoektocht. Het is het professionele en inhoudelijk weloverwogen “niet weten” dat we daarbij omarmen. We denken dat alleen door uit te gaan van 'niet weten wat het antwoord is', we de vraag kunnen horen. Hier enkel voorzichtig verwoord als beginnend gedachtegoed. Als een oproep om te werken vanuit ons moedige, slimme en bovenal verstaanbare hart. In wijken en buurten. In het publiek domein. Met elkaar.
 
Wijkgericht werken vanuit de relatie, met onvoorspelbaarheid, twijfel en een fundamenteel niet-weten als krachtig antwoord op 'any stuck situation'. Vanuit aandacht pur sang. Deze blog is een eerste oproep aan eenieder daaraan mee te doen en op zoek te gaan. Wie wil?


Inge Knoope
Hans Moerenhout