Twitter versus Facebook

Social Media revolutie 
Social media is hot. Het aantal mensen in mn omgeving dat gaat Facebooken en Twitteren neemt dagelijks toe. De vraag of het een hype is lijkt een gepasseerd station. Het zonder tussenkomst van de traditionele informatiekanelen kunnen communiceren is zo krachtig, dat laten we niet meer los. Het is directe democratie. Social media is een revolutie en het veroorzaakt revoluties. De wereld is aan het veranderen.

Snel nadat ik ben gaan twitteren was ik verkocht. De waanzinnige snelheid waarmee kennis gedeeld, gevraagd en gegeven kan worden is immens. Kennis is al lang geen macht meer. Het gaat om netwerken en mensen ipv om geld en organisaties. De quote van Martijn Aslander hierover vind ik altijd heel helder: `het gaat er niet meer om of je een boot kunt kopen, maar of je er één kunt regelen als je hem nodig hebt´.

Twitter als informatiefilter
De kritiek op Twitter dat je er toch geen zin in hebt van iemand te lezen wat hij de hele dag doet en wat hij nu weer eet, wordt vooral geuit door mensen die twitter zelf niet gebruiken. Immers, als ik dat van iemand vind, dan volg ik hem toch niet, of ik zet hem in een lijst die ik alleen lees als ik in de wachtkamer van de tandarts zit en echt niet meer weet wat ik moet doen. Kortom je bent de organisator van je eigen informatie: nieuws, professioneel, persoonlijk, hobbies, etc. Je dirigeert de informatie naar je toe. Twitter is het middel om uit de informatie overload te komen. Het is een ideaal, persoonlijk en snel samen te stellen filtermechanisme voor die informatie die jij wil zenden of zoeken. Snel en 24/7.

Ook over de beperktheid van 140 tekens kan ik kort zijn: de linkjes geven desgewenst alle verdieping die je zoekt. Het aantal diepgaande artikelen dat ik lees is toegenomen sinds ik twitter.

Facebook
Met Facebook heb ik een veel minder hechte band, wel leuk hoor wat fototjes delen en mn vrienden volgen, maar het voyeuristische gehalte is m.i. vooral op Facebook groot. Het is niet zo snel, meer gericht op fun, en minder op kennis delen en zeker niet op het onbekende vinden. Het krachtige concept van `the strength of weak ties` werkt op Facebook veel minder dan op Twitter.

Uiterlijk vertoon
Wat mij echter het meeste tegenstaat is dat iedereen er zo gelukkig is, leuke dingen doet en de meest mooie momenten deelt. Je zou er zelf toch diep ongelukkig van worden, van al dat plezier van je ´vrienden´ op dat Facebook. Ik las laatst de quote ´Facebook is waar je liegt tegen vrienden en Twitter is waar je de waarheid deelt met vreemden´. Hij is wat kort door de bocht, maar herken de essentie wel.

Het deed me bedenken dat Facebook nu is wat ´vroeger´ de straat was waar je woonde. Uit de tijd dat je ´peers´ nog in de buurt woonden waar je zelf ook leefde. Hoe mooi staat de voortuin van de buurman erbij, heeft hij nu weer een nieuwe auto op de oprit staan, en gaan ze nu opnieuw op vakantie... Het is uiterlijk vertoon. Daar waar vroeger dit ´showing of´ in de straat je plekje op de uiterlijke geluksladder bepaalde, wordt dat nu digitaal gedaan, immers je vrienden wonen allang niet meer bij je om de hoek. Mijn ervaring is dat dit vooral op Facebook gebeurd. Twitter is te vluchtig. Ik merk ook dat het ´not done´ is een bekende op Facebook niet te volgen, terwijl dat bij Twitter anders werkt. Ik hoor veel Facebookers verzuchten dat ze mensen volgen die ze liever niet volgen, maar dat de sociale druk niet toestaat ze te ontvrienden. Verder vind ik de link naar werk, merk en hobby pages er te strak ingericht en niet uitnodigend genoeg. Het maakt dat de meesten niet verder komen dat wat foto´s uitwisselen of er chat-achtige gesprekken voeren.

Facebook vs Twitter
Facebook is oude wijn in nieuwe digitale zakken, en biedt zeker mogelijkheden als je op zoek bent naar die cosiness en het hebben van lol met elkaar. Vooral gewoon doen dan. Maar het is niet de revolutie waar ik het in het begin van mn bericht over had. Twitter is feitelijk eenvoudiger maar een veel grootser concept. Het verdiept, brengt verder, is waanzinnig snel en past optimaal bij de veranderingen in de wereld die leiden tot de m.i. onafwendbare ontmanteling van de over georganiseerde en op economisch gewin gerichte maatschappij. Twitter brengt ons dichter bij weer echt mens zijn. Een wereld waar je als mens uitkomt voor je mening en je openstelt voor het corrigerend, lerend en zelfsturend effect van de kudde. Twitter verbroedert. Facebook laat ons eerder verder slapen in de bestaande Westerse wereld van uiterlijk vertoon, via een nieuw digitaal tooltje.

Kortom ik geloof sterk in de op samenwerken gerichte kracht van Twitter, die mensen bij elkaar brengt, het zelfsturend effect van de massa vergroot en 21e eeuws snel is. Voor mij is de keuze eenvoudig: Go Twitter!